Get to the choppaaaah!

Heerlijk geslapen afgelopen nacht, alhoewel wel een keertje wakker geworden van een snurkende buurman (nogal gehorige kamers haha) en feestende backpackers die thuiskwamen van het stappen. 

Vanmorgen wel wat kunnen uitslapen omdat we onverwacht wat langer in Franz Jozef zouden zijn; omdat we (hopelijk) om 15:00 uur zouden gaan helihiken: hiken op de Franz Jozef gletsjer!

We worden wakker met ronkende heli’s; goed teken! En inderdaad, als we de gordijnen opendoen zien we niets dan een strakblauwe hemel. Het lijkt perfect weer voor het opstijgen van heli’s! Nu zien we de bergen die rondom Franz liggen in volle glorie. Gisteren was hier niets van te zien. Prachtig!

We besluiten de 23 km lange slingerweg richting Fox weer af te leggen (voor de 346e keer) om weer even naar Lake Matheson te gaan en daar meteen lekker te ontbijten in het cafe. We maken de korte wandeling naar het eerste lookout punt: mooi het meer met aan de horizon besneeuwde bergtoppen waaronder Mt. Cook.

Het ontbijtje smaakt ook heerlijk en we rijden weer terug naar Franz. Daar doen we nog wat boodschappen, neuzen in wat winkeltjes tot het tijd is om in te checken voor de helihike. Als we ons daar melden blijken voor de heli van 14:30 twee no-showers te zijn en kunnen we dan al mee als we willen. Prima! We moeten ons meteen gaan voorzien van uitrusting (evt broek en jas, laarzen en een tasje met crampons, een soort spikes om goed op ijs mee te kunnen lopen). We worden in groepjes verdeeld, krijgen een safety briefing en gaan naar de helipad. Al snel komt de heli, ze vliegen echt af en aan. Riemen vast, koptelefoon op en juh! 

De helivlucht is kort maar supergeweldig. Wauw momentje als we de gletsjer aanvliegen!

Eenmaal uit de heli moeten we onze crampons om onze laarzen doen en volgen we onze gids Phil. Hij vertelt dat er al 4 dagen geen vluchten zijn geweest (hebben dus echt geluk!) en dat de gidsen vandaag dus ook zin hadden weer het ijs op te gaan en een nieuwe track uit te zetten. De gletsjer beweegt namelijk continu, plaatselijk wel 1 tot 4 meter per dag, dus iedere morgen moet min of meer een nieuwe track voor de hikers worden uitgezet. Onze gids loopt dus voor met een pikhouweel en creeert af en toe een soort trapje of slaat wat ijs weg. Het ijslandschap is supermooi, bijna buitenaards. Veel pieken, blauw ijs (heeeel erg hard) maar ook zacht ijs, kleine gletsjerstromen met heel puur water dat je zo kunt drinken (zitten echter geen mineralen in dus langer dan een paar weken schijn je er niet op te kunnen overleven). We moeten ons zelfs op onze rug door een soort ijsgrot wurmen. Het lopen op crampons over het ijs gaat heel makkelijk. 

Langzaam komt er een grote wolk rondom de gletsjer opzetten die nauwlettend in de gaten wordt gehouden. De heli’s hebben namelijk voldoende clean air boven zich nodig om te kunnen vliegen, de wolk mag dus niet verder dalen anders worden we asap van de gletsjer gehaald. Het is blijkbaar ook al eens voorgekomen dat mensen op de gletsjer moesten blijven; hiervoor is er wel een soort noodkamp met slaapzakken, tenten en eten. Vast gezellig, maar toch liever niet!

Onderweg zien we ook nog flinke brokken ijs afbrokkelen met zo’n diep, rommelend geluid. Wat een natuurgeweld!

Conclusie: helihiken was onvergetelijk en iedere cent waard!

We eten nog gauw wat in Franz en dan op voor de bijna 5 uur lange rit richting Queenstown. Het enige nadeel. An ons gewijzigde programma is dat we nu in de avond moeten rijden. We rijden over de Haast highway, in de schemering langs mysterieuze meren met bergen, volledig onherbergzaam en onaangetast gebied. Uren komen we geen huizen of iets van menselijke aard tegen. Vanaf een uur of 9 rijden we in de volledige duisternis. Donkerder dan donker!  Ik heb het nog nooit zo donker meegemaakt, geen enkel (kunstmatig) licht. Ook best wel een beetje spooky en vermoeiend rijden  op die slingerwegen. Rond 23:00 naderen we Queenstown en onze accomodatie blijkt in een dorpje daarnaast te liggen. Effe zoeken in de duisternis! We hadden al eerder met de lodge gemaild dat we laat zouden inchecken. De receptie is dicht dus we moeten onze sleutel met een code uit een kastje halen. Nu lekker gedoucht en nu slapen. Morgen dagje Wanaka en Queenstown!